Oké: hongerbuikjes zoals vroeger in de Sahel zie je niet vaak meer. Toch is nog steeds een op de tien mensen op deze planeet te mager om gezond te zijn. De westerse modellenbranche uitgezonderd leven deze uitgemergelden doorgaans op het zuidelijk halfrond - in Bangladesh en India is een kwart van de volwassenen ondervoed.

Maar alles bij elkaar is het percentage wereldburgers met ondergewicht sinds 1975 met een derde afgenomen, blijkt uit een telling die The Lancet vandaag publiceert, terwijl het aandeel mensen met overgewicht in diezelfde periode harder is gestegen. Meer dan een op de tien mannen en ruim een op de zeven vrouwen zijn te dik: samen zijn ze al met zo'n 640 miljoen mensen.

Een en ander blijkt uit steekproeven die zijn uitgevoerd door het Imperial College in Londen. Op vraag van de Wereldgezondheidsorganisatie verzamelden zevenhonderd onderzoekers over de hele wereld de lengte en het gewicht van zo'n twintig miljoen volwassenen.

Daaruit werden de BMI's berekend (hun gewicht, gedeeld door het kwadraat van hun lengte in meter). Een BMI boven 25 staat voor zwaarlijvigheid, een BMI onder 18,5 voor ondergewicht.
De cijfers laten zien dat overgewicht onder mannen sinds 1975 is verdrievoudigd, en onder vrouwen verdubbeld. Dat betekent in de praktijk dat er 266 miljoen te dikke mannen en 375 miljoen te dikke vrouwen op aarde rondlopen.
Het betekent ook dat elke aardbewoner sinds 1975 per tien jaar anderhalve kilogram is bijgekomen. Gemiddeld dan, want in de VS (natuurlijk) en sinds kort ook in China leven bovengemiddeld veel te dikke mannen en vrouwen - de VS blijft overigens voorlopig nog wel koploper.

Balans
Volgens onderzoeksleider Majid Ezzati van het Imperial College is de balans daarmee omgeslagen en zijn er nu voor het eerst meer mensen op aarde die te véél dan mensen die te weinig te eten krijgen. In 1975 waren er nog twee keer zoveel ondervoeden als overvoeden.

'Deze epidemie van vetzucht is niet te tackelen met meer medicatie of een paar extra fietssnelwegen', zegt Ezzati.
'Er moeten nu echt globale initiatieven worden genomen. Om de prijzen van gezonde en ongezonde voedingswaren te vergelijken, bijvoorbeeld. Als verse groente en fruit niet gauw betaalbaar worden en de kant-en-klaarmaaltijden niet gauw duurder, verandert er nooit wat.'

'En,' aldus Ezzati, 'er moeten nu ook dringend overal suikertaksen en vettaksen komen.'

Bron: De Standaard 1 April 2016