Er bestaat nogal wat verwarring over de betekenis van de term invaliditeit. Wat niet zelden tot misverstanden leidt, omdat naargelang het stelsel waarbinnen men de term invaliditeit gebruikt, deze een andere betekenis krijgt. Wat op zijn beurt uiteraard weer gevolgen heeft voor de erkenningsvoorwaarden, de procedure van aanvraag, de uitkeringen, enz.
Onder de term invaliditeit verstaat men: na de periode van primaire arbeidsongeschiktheid (twaalf maanden), kan je als arbeidsongeschikte erkend worden als invalide en op invaliditeit geplaatst worden. Je ontvangt dan verder een invaliditeitsuitkering als vervanging van het loon. Deze uitkeringen worden gefinancierd door de verplichte ziekteverzekering.
Invaliden-Riziv zijn dus geen invaliden in de betekenis van personen met een handicap of ‘mindervaliden’.
Als je gehandicapt wordt door ziekte of ongeval en je bent uitkeringsgerechtigd via de sociale ziekteverzekering, val je dus niet onder het stelsel tegemoetkomingen aan personen met een handicap, maar onder het stelsel Riziv-invaliditeit. In uitzonderlijke gevallen kan je de uitkeringen van beide systemen cumuleren.
Invaliditeit als gevolg van een ziekte vervalt bij de pensionering of wanneer je terug aan het werk gaat.
De erkenning als invalide betekent ook dat men naast een vervangingsinkomen eventueel recht heeft op een aantal bijkomende voordelen. Sommige invaliden ontvangen geen vervangingsinkomen, maar hebben wel recht op deze voordelen.