De kans dat een jongere een anti-depressivum inneemt, stijgt met de leeftijd. 0,2 procent van de 10-jarigen neemt antidepressiva, bij 17-jarigen is dat 1,9 procent. Tot de leeftijd van 13 jaar gebruiken meer jongens dan meisjes antidepressiva, vanaf de leeftijd van 13 jaar nemen meer meisjes de medicatie. Het inkomen speelt ook een rol. Jongeren die recht hebben op de verhoogde tegemoetkoming, hebben een derde meer kans dat ze antidepressiva voorgeschreven krijgen.
Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat kinderen tot 12 jaar de basis leggen voor hun geestelijke gezondheid in de rest van hun leven. De gedragspatronen op twaalfjarige leeftijd zijn al sterk verankerd en veranderen niet makkelijk meer. Vandaar dat het cruciaal is om op die leeftijd het psychisch welbevinden en de psychosociale vaardigheden te ontwikkelen.

Medicatie is daarbij slechts één onderdeel van de behandeling van een ernstige depressie. De drempel voor hulpverlening moet veel lager door het bestaande aanbod (met o.a. de huisarts, de eerstelijnspsycholoog en de Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg) te optimaliseren. De multidisciplinaire aanpak bewijst immers haar waarde en die gaat verder dan alleen het gebruik van een geneesmiddel.
Bovenal moeten we ook sterk inzetten op preventie en de versterking van de veerkracht en mentale fitheid. Dit helpt om depressieve gevoelens te voorkomen, maar maakt ook weerbaarder als het tegenzit. Hoe jonger je daar mee begint, hoe beter. Om hierin succesvol te zijn moet ook de omgeving van het kind betrokken worden (het gezin, de school, vrije tijd,…).
Tot slot zal ook een minder prestatiegerichte samenleving de druk op kinderen en jongeren thuis, in het onderwijs en in de vrije tijd ten goede komen.
Bron : www.cm.be – 14-10-2014