Er bestaat voor deze solidariteit in Vlaanderen nog steeds een groot draagvlak. Dat is de belangrijkste conclusie van de ‘solidariteitsbarometer’ van Ziekenzorg CM.
Honderden Ziekenzorgvrijwilligers gingen de boer op om de Vlaming te ondervragen over diens bereidheid tot solidariteit.
Uit de resultaten blijkt dat het daar helemaal niet zo slecht mee gesteld is:

• Zo vindt een grote meerderheid het belangrijk dat zijn belastinggeld gebruikt wordt om mensen te helpen die het minder goed hebben.
• Meer dan 80% oordeelt dat de overheid maatregelen zou moeten nemen om de inkomensverschillen te verminderen.
• En een overgrote meerderheid verwerpt het idee dat de meeste mensen die van een ziekte-uitkering leven profiteurs zijn.

De bereidheid tot solidariteit is het grootst wanneer het gaat over het bieden van hulp en steun aan mensen uit de eigen, directe omgeving wanneer die daar behoefte aan hebben.
Het is wel zo dat de bereidheid tot solidariteit lijkt toe te nemen met de leeftijd. Deze ligt een stukje lager bij mensen jonger dan 40.  
“Levenservaring zou een mogelijke verklaring kunnen zijn” zegt Johan Tourné, nationaal secretaris van Ziekenzorg CM.
“Het lijkt ons niet onlogisch dat de bereidheid tot solidariteit toeneemt naarmate men persoonlijk of in de directe omgeving de positieve effecten van solidariteit heeft ervaren.”
 
Wat we vooral leren uit deze solidariteitsbarometer is dat er in Vlaanderen heel veel bereidheid tot solidariteit bestaat.
Dat is heel belangrijk voor Ziekenzorg CM. We weten immers dat chronisch zieke mensen bij uitstek deze solidariteit nodig hebben.
En dan hebben we het over de solidariteit van de onmiddellijke omgeving, zoals de enorme inzet van mantelzorgers.
Maar zeker ook over de solidaire keuzes die nodig zijn op niveau van de samenleving om een menswaardig inkomen en een beperking van de impact van ziektekosten te realiseren.