De moeilijkheid met veel experimentele nanotherapieën tegen kanker is dat de nanodeeltjes nog niet specifiek tegen de targetcellen kunnen worden gericht. 'Het voordeel van het werken met op liposomen gebaseerde nanopreparaten is dat lang circulerende, gePEGyleerde liposomen accumuleren in tumoren en ontstoken weefsel via het versterkte permeatie- en retentie-effect (VPR effect'", stelt Merel van Elk (Universiteit Utrecht) . 'Nadeel is dan weer dat dit effect zeer heterogeen is en varieert tussen verschillende tumorsoorten, van patiënt tot patiënt en zelfs binnen een tumor. Bovendien is de vrije concentratie van de werkzame stof in de tumor relatief laag door de langzame en ongecontroleerde afgifte ervan uit de liposomen'.
Dat trachtte van Elk te counteren door een temperatuurgevoelig dragersysteem te ontwikkelen. Voordeel daarvan is dat de werkzame stof die zich binnenin de liposomen bevindt, snel vrij komt bij een verhoogde temperatuur, bijvoorbeeld door een hyperthermische behandeling van de tumor. Het ziet er bovendien naar uit, zo gaat van Elk verder, dat de temperatuurgevoelige liposomen geen serieuze complicaties zullen genereren, zoals de formatie van een bloedprop daar de liposomen niet binden met fibrinogeen en er geen expressie van P-selectine werd gevonden. Vervolgonderzoek moet die aanname al dan niet bevestigen.

Bron : Artsenkrant - 25-09-2015