Hey iedereen! Ik ben dus Kevin uit Gent. Na enkele jaren treinbestuurder te zijn heb ik in 2018 een werkongeval gehad, hierdoor heb ik mijn knie pijn gedaan. Na enkele maanden hebben ze mij geopereerd: meniscus, verweefsel, slijmbeurs en los kraakbeen werden allemaal verwijderd. Na veel gepush van de controle-arts ben ik dan op 1 februari terug beginnen werken. Initieel was dit nog met pijn, 2 maand na de operatie leek me dit logisch aangezien het lichaam nog herstellende is. Na 6 maanden in pijn te leven dacht ik dat het wel allemaal ging beteren na zo een operatie. De pijn bleef echter aanslepen en tegen eind juli 2019 was de pijn er nog steeds, ik heb zelfs de indruk dat de pijn steeds harder en harder wordt. Sinds augustus 2019 ben ik terug thuis gezet omdat ik amper nog kan stappen van de pijn, dus weer kiné, weer onderzoek na onderzoek, zoeken naar pijnstillers, etc. Oktober zijn ze begonnen met Fentanyl, momenteel is de dosis van de pleisters 50mcg/h. Begin december hebben ze weer een operatie gedaan om littekenweefsel te verwijderen, in de hoop dat dit de pijn zou verhelpen. Nu is het eind januari, de pijn is er nog steeds. Kortom, anderhalf jaar met intense pijn leven, ik slaap er amper van... ik dacht dat pijn zou wennen maar niets is minder waar... Nu is het zoeken naar een oplossing via de pijnkliniek, tekens maar naar de controle-arts om weer een dreigement te krijgen dat ik medisch afgekeurd ga worden of mijn job ga verliezen hierdoor etc. Dit is zowat kort het laatste anderhalf jaar van mijn leven... Soms vraag ik me af of je kan vragen om een been deels te amputeren want de pijn is -zelfs met Fentanyl- gewoon echt onhoudbaar. Iemand tips? Of gewoon al een hart onder de riem steken? Groeten K