Beste André, Ik heb al heel veel berichten van jouw zien verschijnen op bondgenoot André! Ik leid hieruit af dat u het reeds heel moeilijk gehad in het voorbije jaar 2015?? Het leven kan hard zijn ... en de eenzaamheid is heel moeilijk om dragen! Niemand wenst zo zijn partner een eerste keer een beetje te verliezen! MAAR ... Groot gelijk dat je uw diamanten bruiloft spoedig zal vieren! Ikzelf ben een chronisch ziek persoon uit uw regio die reeds enige tijd uw verhaal volgt! (Ik heb mij nu dus pas lid gemaakt ... omdat dokters, ziekenhuizen & onderzoeken alle tijd in beslag namen) Ik heb nu echter uw laatste bericht gelezen over de feitelijke scheiding ... En ondanks dat ik weet dat u het er heel moeilijk mee hebt, vraag ik mij af of dit ook geen financiële voordelen voor u heeft? Ik ken immers iemand die dit speciaal voor deze reden had/heeft gedaan! Misschien kan dit antwoord iets van uw leed goedmaken??

Beste Chronzi
Eerst en vooral welkom bij ons in bondgenoot! Het doet mij enorm genoegen dat U mijn schrijfsel regelmatig lees, en dat geeft ons de moed om door te gaan. De situatie zoals nu is wel dragelijker geworden Mijn vrouwtje weet dat het niet anders kon,en heeft zich goed aangepast en is zeer goed verzorgd , iets wat ik niet meer kon doen daar zij nu altijd hulp nodig heeft van 2 verzorgenden. Ook ik ben rustiger geworden. En financieel heeft het wel bepaalde voordelen , het pensioen iets hoger voor elk van ons , maar vooral door de laatste ontwikkelingen van haar ziekte is ze 2 punten omhoog op de schaal zelfredzaamheid en staat zij nu aan het maximum. En dat, en het feit dat ik weet dat zij daar graag is , ook omwille van mij, heeft ons verzoend met de situatie. En nu zijn de dochter en de kleinkinderen druk in de weer om alle feestelijkheden daar ter plaatse te laten doorgaan. Op 10 Februari komt het Stads bestuur van Kortrijk ons in de bloemetjes zetten, en op 13 Februari is het grote familie feest. Wat er allemaal zal gebeuren weten wij niet, maar ik heb mij ingeschreven bij VTM voor het nieuwe programma "Dit is voor jou" waar een zanger/es naar het feest komt om daar in Uw plaats de feesteling een verassing te bezorgen die ze niet licht vergeten zal. Ik hoop dat VTM mij zal kiezen, dat zou niet alleen voor mijn vrouwtje maar voor de ganse familie keitof zijn! Ik heb een uitleg moeten schrijven en ik denk wel dat dit in de zin van het programma zit! Dus duimen maar want er zullen nog wel familiefeesten zijn, maar dit zal te lastig worden voor ons ! Wij beiden zullen met volle teugen genieten. Ik ben bijna dagelijks bij mijn vrouwtje en de zondag ga ik altijd s'middags eten.
Zo, nogmaals aan U en de Uwen een Gelukkig 2016, en ik hoop dat wij regelmatig eens schrijven naar elkaar en elkaar iets beter leren kennen.
Ik heb ook gewoon op naam een bondgenoot gekozen en na enkele brieven zijn wij tot de conclusie gekomen dat wij beiden in dezelfde stad wonen. Daar hebben wij ook goed contact mee en schrijven ook veel. Maar U zult wel een goeie pennenvriend worden;
Tot de volgende brief?
andre.vanmeirhaeghe@telenet.be

Beste André,
Heel tof reeds een antwoordje terug te krijgen ...
Ik leef alvast heel erg mee met jullie (de feiten, de festiviteiten, Het Vtm programma, ...)
Ook fijn om horen dat uw vrouwtje zich goed aangepast heeft in het Woon- en Zorgcentrum!
Helaas hoor je soms dat mensen niet graag in zo een instelling zijn, en ik denk dat er ook grote verschillen in de Woon- en Zorgcentrum zijn??
Ik duim alvast mee voor jullie dat het er van komt in het Vtm-programma, ... dat zou pas leuk en tof zijn, een bondgenoot op Vtm!
Ik lees dus ook dat je dagelijks naar je vrouwtje gaat??
Waarschijnlijk is dit ook geen gemakkelijke taak ... daarom ben ik ook verheugd te lezen dat je veel hulp krijgt van je dochter & je kleinkinderen!!
Wij houden zeker contact met elkaar, en misschien zit een fijne vriendschap erin??

Beste Chronzi
Excusus voor het lange wachten met schrijven maar alles is in een stroom versnelling gegaan.Wij hebben in familiekring nog ons diamanten jubileum kunnen vieren op 13 Februari,maar kort daarna is Johanna ziek geworden van een longoedeem, en is nogal plotseling van ons heengegaan.Wij waren er gelukkig aanwezig.Zij is op 11 maart in de namiddag gestorven, haar hand in de mijne !Maar het doet zo een pijn !Het is nu vijf weken en ik moet kijken dat ik mijn leven terug op de rails krijg!Maar het is nu wel wat vroeg.Ik mis mijn liefste nog te veel! de eenzaamheid en de intimiteit zijn harde,heel harde noten om te kraken.Daarm ben ik blij, Lieve Bondgenoot, dat wij zo al eens contact hebben. Want het is zoals overal, na de begrafenis zit je alleen. En juist dan snakt je naar bezoek.
Zo, ik ben blij dat ik dit kon schrijven, en ik kijk uit naar een antwoordje van Jou !
Bedankt voor Uw steun !
Uw bondgenoot
andre.vanmeirhaeghe@telenet.be
Meensesteenweg 118 te 8501 Bissegem.
!

Beste André,
Met heel veel spijt en ontroering moet ik jouw bericht lezen.
Echt niet fijn om zoiets (onverwachts) tegen te komen.
Je had je al moeten aanpassen aan het zorgcentrum ... en nu terug aanpassen aan het alleen zijn.
Er kan heel veel gebeuren in een korte periode hé!
Ik kan daar ook van meespreken als chronisch zieke persoon.
Hopelijk krijg je je leven terug op de rails & valt de eenzaamheid wat mee?
Maw, hopelijk kun je je leven wat invullen met nuttige, dankbare momenten?
Ik leef alvast met je mee!

Beste chronzi
Ik dank Je van ganser harte voor de mooie woorden van steun
en dank. Het was maandag LL. kop 3 maand dat mijn lieve vrouw mij heeft verlaten en ik heb nog altijd moeite om
het verlies te aanvaarden. Er is de laatste tijd zo veel gebeurd, zoveel veranderd en dan nog alle formaliteiten en
papieren qua nalatenschap, pensioen enz.dat je soms s'avonds
naar bed gaat en zo moe bent dat je niet kan slapen !
Maar het leven gaat verder en ik probeer er nog iets van te
maken, maar na 15 jaar altijd thuis en bij je echtgenote krijg je moeilijk terug sociaal contact in verenigings kringen , want daar kom je bij als een soort indringer.
Nu met de hulp van God en alle lieve mensen zoals Jij zal
ik er mij wel door slaaan !Uw woorden zijn mij een grote troost en ik kan niets anders zeggen dan DANK JE WEL,
Lieve Bondgenoot .
ndré