Verleden jaar op 7 november onderging ik een zware hartoperatie: overbrugging, nieuwe klep en reparatie van andere hartklep. In het begin kon ik bijna niets, zelfs niet goed stappen, weinig kracht...maar geen pijn, of zeer weinig. Ik nam wel dafalgan indien het echt nodig was. De operatie ging door te Bonheiden.In december zou ik naar cardiale revalidatie gaan, maar kon dit helaas niet, kon nog niet veel stappen...kreeg 60 keer kinesiteraphie en dan kwamen er weer hindernissen: blaasontsteking...zodoende laat gestart, op zeer zeer laag tempo! Kon niet meer aan.Had veel last van misselijkheid, uiteindelijk na weken opgenomen met maagzweer en iets met slokdarm. Dus geen revalidatie.Op eigen houtje hier wat rondstappen in omgeving, een kwartiertje en rusten en verder tot volgende rustpauze. Ik ben echt nog niet zo goed! De specialisten spreken steeds over: revalideren, en kan bij sommigen lang duren. Uiteindelijk ben ik dan depressief aan 't worden, want zelfs eens gaan winkelen lukt moeilijk, té moe! steeds datzelfde. Zijn er nog zulke klagers hier? Hebben ze nood aan hun verhaal eens te doen! ??? Graag: welkom. Ik woon te Perk. groetjes en tot...???