Woordenboek
Zoek op naam of op alfabet:
- Epilepsie
- in de volksmond foutief ‘vallende ziekte’ genoemd. Epilepsie is geen ziekte, maar een symptoom. Een waarschuwing dat er wat fout gaat in de hersenen. Een epileptische aanval ontstaat als er een abnormale ontlading van elektrische activiteit in de hersenen plaatsvindt. Omdat de meeste mensen een hoge weer-stand hebben tegen dat soort aanvallen, kun je het probleem zelfs niet zien. Behalve als je epilepticus bent. Dan heb je maar heel weinig weerstand en zie je de ontlading dus wel. Een aanval is een korte, krachtige en snelle ontlading van elektrische energie die bezit neemt van de hersenen. Niet het symptoom is erfelijk, maar wel de aanleg om epilepsie te krijgen. Bovendien kan epilepsie ook posttraumatisch (na een ongeval) optreden, of ten gevolge van een tumor.
- Epilepticus
- iemand die lijdt aan epilepsie. Zie: epilepsie.
- Epitheel
- bovenste laag van de huid en slijmvliezen.
- Epstein-barrvirus
- een virus dat behoort tot de groep van de herpesvirussen. Veroorzaakt in Europa bv. de klierkoorts van Pfeifer of mononucleosis infectiosa (zie aldaar).
- Ergotherapeut
- stimuleert lichamelijke en geestelijke activiteiten (de ergotherapie) bij personen die aan een chronische ziekte lijden die invaliderend kan zijn.
- Eruptie
- uitbreken van huiduitslag.
- Erysipelas
- wondroos, een acute besmettelijke ziekte veroorzaakt door besmetting van een wondje met streptokokkenbacteriën.
- Erytheem
- een roodheid van de huid als gevolg van een vaatverwijding en bloedaandrang.
- Erytrocyten
- rode bloedlichaampjes die een rood pigment bevatten: het hemoglobine, een eiwit dat aan ijzer gebonden is.
- Etiologie
- (het bestuderen van) de oorzaak van een ziekte of aandoening.
