Woordenboek

Zoek op naam of op alfabet:

Impetigo: vrij veel voorkomende en zeer besmettelijke huidaandoening bij kinderen rond vijf tot zeven jaar. De huid is besmet met bacteriën, waardoor er zich jeukende rode ontstekingen met gele korsten rond de ogen, neus en mond vormen (soms ook op de armen of benen).
Implantaat: prothese voor inwendig gebruik. Een implantaat is een vreemd lichaam waarop het lichaamsweefsel reageert met een ontsteking en soms ook met afstoting - zie ook: prothese.
Impotentie: hiermee wordt het onvermogen van de man bedoeld om seksuele betrekkingen te hebben.
In Vitro: in glas, bv. in een reageerbuisje in het laboratorium.
In Vivo: levend, op of in het lichaam zelf.
Incest: seksuele omgang met bloedverwanten.
Incompatibel: niet samengaand.
Incontinentie: ongecontroleerd urineverlies. Incontinentie is géén ouderdomsverschijnsel en het is te behandelen. Er zijn verschillende vormen: de stress- of inspanningsincontinentie is de meest voorkomende vorm bij vrouwen door verzakking van de baarmoeder, tekort aan vrouwelijke hormonen, overgewicht, een buikoperatie. Ook bij jonge vrouwen door beschadiging van het ondersteunend weefsel in de bekkenbodem tijdens de bevalling. Bij inspanningscontinentie verliest men eerder kleine hoeveelheden urine wanneer de druk in de buik toeneemt, bv. bij niezen, lachen, hoesten, bukken, tillen, persen. Kan behandeld worden met bekkenbodemtraining: eenvoudig, niet duur en vrij van bijwerkingen. Dan heb je de aandrangincontinentie. Dat is een plotse en heel dringende niet te onderdrukken behoefte om te plassen met plots urineverlies. Het toilet bereik je steeds te laat. Deze ‘overactieve’ blaas komt voor bij mannen en vrouwen, en bij vrouwen vaak in combinatie met stressincontinentie. De behandeling bestaat uit medicatie, adviezen rond vochtinname (minder cafeïnehoudende dranken zoals koffie en thee), vermijden van situaties die urineverlies uitlokken en blaastraining. Helaas worden dan enkel de symptomen bestreden, maar niet de onderliggende oorzaak. Dan heb je nog de overloopincontinentie of ‘overloopblaas’. Er wordt druppelsgewijs urine verloren omdat de maximaal gevulde blaas zich door een storing niet op normale wijze kan ledigen. Dat kan door een hindernis van de urinebuis (vergrote prostaat, niersteen, tumor), maar ook door suikerziekte. Het is vooral een typisch mannenprobleem. Een operatieve ingreep is nodig als de incontinentie veroorzaakt wordt door een aangeboren afwijking, een vergrote prostaat of een afwijking in het urinekanaal. Als laatste heb je de neurologisch ongeremde blaas, waarbij een grote hoeveelheid urine wordt verloren omdat er hierover geen controle is want de aandrang om te plassen en het vullinggevoel ontbreekt. Een ongeremde blaas is het gevolg van een storing in de hersenen bv. door hersenbloeding of traumatisch letsel. Urine-incontinentie is één van de meest gevreesde en vervelende complicaties van radicale prostaatverwijdering.
Incubatietijd: de periode die ligt tussen het binnendringen van de ziekteverwekkers (de besmetting vindt plaats) en het uitbreken van de ziekte.
Indicatie: een aanwijzing, bv. over welke behandeling moet worden ingesteld.

Pagina: